bir ruhun körüklenmesinin ardından dolaştı beyindeki düşünceler ellerinde meşale ile...
söndü o meşaleler yahut bir kıvılcım mı bekledi...
yoksa düşmüş müydü ayaklar altına bu incelikler...
gerekirse taş devrine koşmalı insan, bu düşenlerin kıvılcımından sakındırmak için meşaleyi...
çakmak mı dedi birisi durunuz lütfen basitliğin süzgecinden geçmeliymiş o torba ağır basacakmış...
biliyorsun ki bu mısralar rönesanstan bir çığlıkk veyahut bir fısıltı, evet rönesans dedim, şu italya'da doğanlar ya da antik yunan mı deseydim aforizma yakıştırarak... hafif doğruldu işte birkaçı...
bence uyku perileri ve nice periler gibi inandırıcı...
İNANALIM VE YAYALIM