Nevin Durmaz
@NdHf
Gönlümü nasıl köle ettin, bunca kusura ?
Shakespeare
217 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir günlük zamanı değerlendirmek yerine, onu öldürmek aslında zaman kafesinden kurtulmak değil, gözlerini kapayarak, kafesi görmemek demektir.
Bilge kişi ölümün değil, yaşamın üzerine düşünür.
SpinozaKitabı okudu
Fikirler, yalnız ve yalnız, belli bir toplumsal kişilikte önem taşıyan özgül insansal gereksinimlere yanıt verdikleri ölçüde büyük birer güç hâline gelebilirler.
Okur Takip Önerileri
Günümüzde insana en çok acı veren, yoksulluk değil, büyük bir çarkın küçük bir dişlisi, bir robot hâline gelmiş olmak ve yaşamın boş ve anlamsız olmasıdır.
İnsanları etkilemek için tek ( ya da en iyi) çarenin, onlara rüşvet vermek olmadığını anlayabilmek, temelden degişmiş bir sosyo- ekonomik yapıya ve yine tümden yenileşmiş bir insan anlayışına dayanıyor.
Toplum dışına atılmaktan ve yalnızlıktan korkan bireyler, kendilerini çoğunluğa uydurmak zorunda hissetmektedirler.
İnsanların doğru veya şüphe edilmez olarak gördükleri şeylerden çoğu, içinde yaşadıkları toplumun ve sosyal çevrenin onlar üzerindeki etki ve baskısından oluşan hayâller ile yanılgılardır.
İnsanların mutsuz oldukları bir toplumda yaşıyoruz. Yalnız, çeşitli korkular altında acı çeken, ruhen dengesiz, yıkık ve bağımlı olan bu insanlar, önce bütün çabalarıyla kendilerine boş zaman yaratmaya çalışırlar, sonra da bu zamanı " öldürebildikleri " ya da geçirebilldikleri oranda sevinç duyarlar. Ne acı bir çelişki.
Yapmaya giden yol, olmaktan geçer.
Çağdaş insan, boş zamanının çoğunda kesinlikle edilgendir. Bengi tüketicidir; içkileri, yiyecekleri, sigaraları, konferansları, manzaraları, kitapları, filmleri soğurur; tümünü tüketir, yutar.Tüm dünya, onun ağzına layık büyük bir nesnedir: Büyük bir şişe, büyük bir elma, büyük bir memedir. İnsan, emici olup çıkmıştır, ebediyen beklenti içinde ve ebediyen düş kırıklığı yaşayan...
İlerleme daha çok şeye sahip olmakta mı, yoksa daha fazlası olmakta mı yatar?
Üretimi ve tüketimi, yani serveti ve lüksü artırmaya mı çaba göstermeliyiz, yoksa üretimi ve tüketimi insani boyutlarda, yani insanın tembelliğini ve yabancılaşmasını artırmayıp, yeteneklerini üretkence kullanma gücünü artıran bir düzeyde mı tutmalıyız?
Gereğinden çok yararlı şeyin üretilmesi, haddinden fazla yararsız insanla sonuçlanır.
MarxKitabı okudu
Toplumların çoğunun ayırt edici nitelikleri olan gurur ve onur, insanın bir metaya dönüştüğü burjuva sınıfında ister istemez yok olup gider. Her metanın bir fiyatı vardır, ama gururu yoktur.
Sahip olmak ya da daha fazlasını kullanmak değil, daha fazlası olmak asıl önemli husustur.