Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek uykularını kaçırıyordu, bu yüzden daha rahat döşeklere daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazen o kerteye varıyor ki kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve sefadan,lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve ıstırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı.