“Bak Zârin burası tırnak uçlarında sızı, avuç içlerinde çiçek büyütenlerin mâbedi. Sen istedin ki bütün insanların denize uzaklığı eşit olsun, bilemedin dünyadaki tek eşitliğin ölümde olduğunu..”
Bak Zarîn , biz gövdesi bileğinden daha çok burkulanların coğrafyasıyız. Bizim incinmelerimizin sınırı yok, kapısını defalarca sürgülediğimiz bir sevgisizliğimiz de. Elbette alışamayacağız , elbette alışmayacağız bu düzene .