Bütün zayıflıklarına rağmen, hala ellerinde en azından bir güçleri olduğunu görürler: acı verme gücü.Talihsiz insan bu acıma duygusuyla üstünlük hissine kapılınca bu durumundan bir tür zevk alır, özsaygısı yeniden canlanır, hala dünyaya acı çektirebilecek kadar önemlidir. Dolayısıyla acıma duygusuna duyulan açlık, etrafındaki insanlar pahasına, kendi zevkini tatmin etmek için duyulan bir açlıktır.