Kokuların öyle bir inandırıcılığı vardır ki sözden,gözle görmekten,duygudan,iradeden daha güçlüdür.Savılıp atılamaz bu inandırıcılık,soluduğumuz havanın ciğerlerimize işleyişi gibi o da içimize işler,doldurur bizi,hepten ele geçirir,çaresi yoktur.
Mağlup mu desem mahçup mu?
Ama ikiside değil,
Ben garip,sen güzel,dünya mutlu...
Öyle tuhafım bu akşamüstü
Sevgilim,
Canavar götürür gibi
İki yanım ,iki süngü...
Burası benden başka kaç insanın evidir?
Bilmiyorum.
Ben bir başıma onlardan uzağım,
hep birlikte onlar benden uzak.
Bana kendimden başkasıyla konuşmak yasak.
Bir bilsen kimlere tasa,kedersin
Anlar mısın,şaşırıp ağlar mısın ki?
Bir bilsen kardeşlerim ne çocuklar var
Ve bilsen nasıl vurur beni bu duvar.
Akşam-akşam kara sevdan ağırır
Amân,âman hey...