merve leyâl

Çünkü ne kanayan yüreğine merhem alabilecek söyleyecek bir sözüm ne de aklımda ruhunun umutsuzluğunu aydınlatacak bir ışık vardı...

Sayfa 60Kitabı okuyor

Reklam

merve leyâl

Susarsak , belki sükûnet büyür de bana huzuru ve mezarı bağışlar..

Sayfa 60Kitabı okuyor

Zifiri karanlıkta gecenin kara duygulu gölgesi kötülükler getirir yanında , fakat güneşin yüzünü göstermesiyle yok olur gider hepsi. Daha sonra tüm sıkıntılarından kurtulduğunu düşünür kendini umudum kollarını atarsın.Ancak hayatta kaderine yazılmış olan sevgili ,yüreğinin tohumları ile beslenip bakışlarını içen, göğsünün kafesinde oturup ruhunda barınan bir kuşsa ve eğer sen kuşunun tüylerini yavaşça okşayıp ona bakmaktayken birden ellerinin arasından kaçıp , yalnızca başka bir kafese ait olabilmek amacıyla yükselirse , İşte o zaman ne yaparsın, Sevgili dostum? Nasıl sabreder ,nereden bulursun teselliyi ,yaşamayı artık nasıl düşünürsün?

Sayfa 58Kitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

merve leyâl

Ölümün sana varlığımı hissettirdiği anlarda Üzülürsün,sarsılırsın Ancak kısa bir süre sonra hayatın dokunuşlarını yüreğinde hisseder ve mutluluğa kavuşursun tekrar. kimi bir zaman kaderin korkunç bir canavara bürünür, elleriyle boğazını sıkar ve büyük bir sıkıntıya düşürür ,yere serer Seni.Ancak kısa bir zaman sonra geri gelir, senden af diler ve seni ipek dokunuşlu parmaklarıyla yerden kaldırıp ümidin ezgilerini fısıldar kulağına .

Sayfa 58Kitabı okuyor

merve leyâl

Kendisine yakın hissettiği bir arkadaşını kaybeden insan kaybeden insan çevresindeki diğer arkadaşlarını görür, içi rahatlar ve teselli eder kendini. Malını yada mülkünü kaybeden insan daha önce nasıl kazandığını düşünür, kaybettiklerini tekrar elde edebilme yolunu bulur, geçmişi unutur. ancak yüreğinin zenginliğini içiren insan tekrar nasıl kavuşur ona ,nasıl avutur kendini?

Sayfa 58Kitabı okuyor