Kitapta kendimi en çok gördüğüm alıntılardan biri olabilir:)
Geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım?Ben,el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla baş başa kalmak saatini dört gözle beklerim.Çünkü,bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir.O vakit, bu çıplak ve yalçın oda, gerçek dünyadan daha geniş,daha ferahlı bir alemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yoğrulmuş mahlukları ile dalmağa başlar.
Sen polisiye romanlarda riske girmeden heyecanı yaşamak istiyorsun,bir de riske girerek heyecanı yaşamayı dene,bak ne kadar zevkli olduğunu göreceksin.