Toplum olarak kafa yapıcı hiçbir şeye tahammülümüz yok. Konu riyakarlığa, hırsızlığa ve namus cinayetlerine geldiğinde belirli bir hassasiyet ve maskeler altında, tahammülü bir kenara bırakıp, yapılan eylemi gurur kaynakları olarak görüyorlar.
Ama Umut öyle bir duygu ki, nefes alıp verdiğin sürece, bir şekilde seni kendisine hatırlatmayı başarıp, seni umutsuzluğun himayesine girmek için çıktığın yolda bile, arsızca içinde belırıp, seni umutlanmayı başarabiliyor.
İnsanlar inanmak istedikleri ideoloji ya da inanışı destekleyen en ufak bir şey bulduklarında ona hemen dört elle sarılırken, inançlarının aksine binlerce tez üretildiğindeyse onu görmezden gelebiliyorlardı.
Her gün bir şeyler planlarız. Planlarımızın kaçı plana uygun bir şekilde sonuçlanır ki ? Planlarımız muhtemelen tanrının komedi programı ya da bir çeşit stand up gösterisidir.
Mutluluğu aradığım zamanlarda, ona nerede olduğumu sorduğumda, sanki bana her seferinde "Geldim ama evde yoktun ya da evde olmana rağmen geldiğimi algılayamadın" diyordu.