Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

özduyum

"Yaşamın anlamı", gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam, gecenin konusudur.
Reklam
"Aşığına nasıl görünüyorsa öyledir insan."
Bir şeyin gerçek olup olmadığına kafa yoracağına yerinde olup olmadığına bak. Okumak özgürlüktür, bir dizi kural değil...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne boş şeyler konuşuyoruz gün boyu. Başka şeyler düşünüp başka şeyler söylüyoruz.
"Demek ki kıskançlık, psikozdan kurtulmak için ödediğimiz bedellerden biri. O yüzden kendisi de büyük ölçüde psikoza benziyor."
Reklam
"Eksik doldurulamaz, kapatılamaz, kamufle bile edilemez. Marifet eksikle birlikte yaşamasını öğrenmekte."
Psikanaliz doğruları bilmez, onları aramamıza yardımcı olabilir sadece.
"Nevrotik kendisini kendi yolunda bir engel olarak görür."
Sayfa 23
"Kişi mutlu olmak istiyorsa sevilmeli, insan olmak istiyorsa sevmeli."
"Hayat gerçekten değişmek istediğinde tesadüfler devreye giriyor. Bunu neden her zaman unutuyorum?"
Reklam
Bu toprak okuyanını, düşünenini, münevverini, aydınını, entelektüelini hiçbir zaman sahiplenmedi. Onu hep küçümsedi. Onu hep zaman dışı, gerçek dışı buldu. Onu asla ciddiye almadı, onunla daima dalga geçildi. Sanki bir yerlerde bir hayat var; onun çok mühim ve gerçek meseleleri var da bu zavallı orada değil, çeyrek çepelek hülyalar içinde bambaşka bir yerde, harikalar diyarında yaşayan bir meczupmuş, romantik bir serseriymiş, daima güçsüz ve korkak bir enayiymiş gibi bakıldı ona. Dünyayı anlamaya ilk heves ettiğinde çok okuma, çok düşünme kafayı üşütürsün dediler. Direnip devam ettiyse ergenliğinde șuna bak, çıktığı kabuğu beğenmiyor dediler. Devam edip yetişkin olduğunda ne oldu hani o kadar kitap okudun bir baltaya sap olabildin mi, bak şimdi tutunamayanlanı oynuyorsun dediler. Kimse butün değerlerin ucuzlaștığı bir ortamda tutunmanın en iyi ihtimalle onursuz bir beceri olduğundan bahsetmedi.
Geçenlerde okuduğum bir kitapta bir sevgilinin diğerine yazdığı gibi, "Mektubumu rüzgara teslim ediyorum." Gerisini bilemeyecek kadar uzağım kıyına. Karşıdan bakınca ışıklarını bile göremiyorum. Sevgiler, K.
Yarınınsa mutlaka göklerde ve denizlerde gördüğüm güzelliğe denk güzellikte ve iyilikte olacağına -zincir kemiğime bel bağladığım kadar- inanıyordum. Gördüğüme nasıl inanmazdım ki; gördüğüm güzellikler, bu dünyayı habis bir ruhun yaratmadığını bana, göz göre göre doğruluyordu.
"Aşık ol, çocuk. Aşktır bizi çıkaracak olan bu bataklıktan."
Elbette özlem duyacaksın. Bu kaçınılmaz, bu senin insanlığının bir parçası.
Sayfa 32 - Bölüm 5
653 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.