Zaten açamadığı gözlerini iyice kapattı ve kendini tamamen bıraktı.
Neler yaşadığını bile düşünemeyecek kadar yorgun, anlayamayacak kadar şaşkındı.
Sözlerin yalan olduğunu asla anlayamazsın, ama gözler... Onlar asla yalan söylemez.
Okur Takip Önerileri
Atın içine girdiğini ve istediği yere dörtnala koştuğunu hayal etti. Gölgelerin olmadığı çok uzak yerlere...
Yaşadığım şehri aldatıyorum... Kalbim başka yerde.
İnsan, çocukluk anılarını unutamıyor.
Herkesin sevdası da bir olmaz.
Üzerinde bulunduğun yerin, iki ayağının kapladığından daha büyük olmadığını anlamanın ne kadar büyük bir servet olduğunu anla.
Doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de, hemen yerin üzerine gerilmiştir bu ip. Üzerinde yürünmek değil de, insanı çelmelemek içindir sanki.
Zayıf dayanma gücü, belirsiz yetişme tarzı ve bekarlık, inançsızı yaratır, ama her zaman değil; inançsızlıklarını saklamak için birçok inançsız evlenir, en azından ideal anlamda bir inançlı olur çıkar.
Daha önce burada bulunmamıştım: nefesim daha farklı doluyor içime, yanındaki yıldız güneşin ışığını bastırıyor.
Dünyada korku, acı ve yalnızlığın varlığını algılayabiliyor, ama bunları da yüzeye sürtünüp geçerlermiş gibi bulanık, genel duygular olarak anlayabiliyor.
Ölümün olduğu yerde, hiçbir şey ciddi olamaz.
Zayıf dayanma gücü, belirsiz yetişme tarzı ve bekarlık, inançsızı yaratır, ama her zaman değil; inançsızlıklarını saklamak için birçok inançsız evlenir, en azından ideal anlamda bir inançlı olur çıkar.
Üstümü ört kara toprak,
Ama bir zamanlar atımın ayakları altında
Seni çiğneyen ben değil miydim?..
Soğuksun ölüm ama efendin benim
Gövdemi toprak, ruhumu gökler alacak...
