Işılsu Gültekin, muhteşem bir detaysın sen!
Bir kitap, sizi kendi benliğinizden çıkarıp, etten kemikten soyundurup, bir kitap karakteri haline getirebiliyorsa; bence o kitap olmuştur.
Ben Doğa oldum, Milena oldum, Hazan oldum. O hüzün, o kaçış, o vazgeçiş... Beni olduğum yerden çıkarıyor, kendimi olmak istediğim yerde bulduruyor, beni gülümsetip, ağlatabiliyor.
Nitekin Sonat'ta öyle. Gerçekten muhteşemdi, ve o son... der susarım.
