Sabitlenmiş gönderi
'Sana, beni asla tanımamış olan sana...'
Okur Takip Önerileri
Ben derdiyle kaplı bir acı yığınıyım.
Az, dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi.
Bu yüzden, belki de, az çoktan fazladır. Belki de az, hayat ve ölüm kadardır. Belki de, seni az tanıyorum, demek, seni kendimden çok biliyorum, demektir. Bilmesem de, öğrenmek için her şeyi yaparım, demektir. Belki de az, her şey demektir.
Yetişkin uysallığının temeli, toplumun varlığını sürdürebilmesi için toplumdaki her bireyin bir boka yaraması gerektiği inancında yatar.
İnsanın göremediği şeyler yok olmazdı ki!
Sayfa 14
Emin olma duygusunu çok özledim. Nereye elimi atsam hep şüphe.
ey en nâzende gûfte ...!
sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin...
İki insanın birbiri ile karşılaşması kadere, tanıştıktan sonra yan yana kalmaları ise onların gayretine bağlıdır.
Odamda tek başıma olmayı diledim; kitaplarımla baş başa, bu insanlardan uzakta.
Tehlikeli sayılmam artık. Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum.
