Zamanın doğrusal olduğuna güveneriz. Muntazam şekilde ebediyen ilerlediğini düşünürüz. Sonsuza dek. Ancak geçmiş, şu an ve gelecek arasındaki fark illüzyondan başka birşey değildir. Dün, bugün ve yarın peş peşe gelmez. Sonsuz bir döngü halinde birbirlerine bağlıdırlar.
Bu kitaplar oksimoronik aslında; adı üstünde, nasıl yüz binlerce kişiye aynı “kişisel” gelişim tavsiyeleri dayatılabilir? Burada hedef, tedaviden çok terapi ; laik kişilerin de ruhani kılavuzlara, yani şeyhlere ihtiyacı var demek ki.