"Hayat o kadar berbat olamaz," diye düşünürüm bazan. "Ne de olsa, sonunda insan Boğaz'da bir yürüyüşe çıkabilir.
Ölmek zor iş değil, önemli olan yaşamayı bilmek...
Ya dünya benim kadar ufalır ya da ben olağanüstü büyür ve eriyerek evrenle karışırdım.
Okur Takip Önerileri
Evet, yüzyılımız, ırkçı, milliyetçi, şovenist dalgalar ve savaş rüzgarlarıyla tüm insanlığı kasıp kavuran cani ve çılgın bir yüzyıl, canilerin ve çılgınların cenneti bir yüzyıl oldu.
Kim düzenliyordu bu görkemli uyumu, nereden geliyordu bu müthiş ahenk?
Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz?
Sayfa 38Kitabı okudu
