Şimdi ben sana yalnızca şunu söyleyebilirim: " Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşmadığı her şeyi reddettin. İşte beni teselli eden de budur. Bir şimşek gibi yaşadın sen. Bir defa çaktın ve söndün. Şimşeği çaktıran göktür. Ve gök ebedîdir. İşte beni teselli eden. Bir başka tesellim daha var : İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve o öz olmadan tohum filizlenmez,gelişmez. Yeryüzünde bizi neler beklerse beklesin, insanoğlu doğdukça ve öldükçe , insanoğlu yaşadıkça, hak ve doğruluk denen şey var olacaktır.
Sana senin sözlerini tekrarlayarak veda ediyorum:
" Merhaba Beyaz Gemi , ben geldim!"