Agatha Christie'nin okuduğum afedersiniz dinlediğim ilk romanı.:)) Hatta ilk polisiye romanım. Dinledim evet, başımı yastıktan kaldırıp gözümü açacak halim yok, hastayım. Kitap okunmamış günü boşa yaşanmış gün saymaya başladığımdan beri, artık okuyamadığımda dinliyorum.
YouTube da radyo tiyatrosu halinde bulup dinledim.
Polisiye roman, film vs. alışık olduğum bir tür olmasada, bir de çok fazla karekter ismi olsa da, radyo tiyatrosu hali olduğu için daha keyifli, anlaşılır bir okuma gerçekleşmiş oldu. Bir de tasvirler ile hayalimde canlanınca ortam.... Harika idi.
Kitapları inceler ilen konuya, karekterlere vs girmeden bende yarattığı hissi paylaşmaya çalışıyorum. Bu inceleme içinde size fikirlerimi özetleyecek olur isem;
Agatha Christie, okumamış ama okumayı düşünenler için çok naif bir dili, anlatım ile yazılmış, evet cinayet romanı olsa ürkütmeyen, tiksinditmeyen, edebi bir dili olan, bir de radyo tiyatrosu şekilde dinlenince daha da keyif veren bir kitaptı.
Cinayetleri kim işledi diye sorsam da kendi kendime, hadi bitsin demediğim, ileri sarıp sonu dinlemek için kurnazlık yapmanın aklımın ucundan geçmediği bir eserdi.
Agatha Christie, okumaya devam eder miyim? Roman okumak bana göz yorgunluğu daha çok yarattığı için, okumam ama sesli kitap olarak dinlerim dediğim bir yazar oldu.
Sağlıcakla kalın bugünlerde sizlerde...
İyi okumalar.
