Dostoyevski Budala kitabında şöyle diyor: Bu devir sıradan insanın en parlak zamanı ; duygusuzluğun bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü(amaç) edinen çok az.