İçimizden hangimiz, bu güçsüz umutların gitgide azalışını, sessizliğin, tehlikeli bir hastalık gibi dakikadan dakikaya ağırlaştığını duymamışızdır? Önce umutlara kapılmışızdır. Sonra saat ilerlemiş, vakit geç olmuştur. Artık, bizlere, arkadaşlarımızın geri dönmeyeceğini, göklerinde uçtukları şu Güney Atlantik'te yattıklarını anlamak düşmüştür.