Müasir ədəbiyyatımızdan maraqlı bir nümunədi bu kitab. 2 hissədən ibarətdir, birinci hissədə yazıçı xəyalındakı ideal Azərbaycanı təsvir edib, ikinci hissədə isə xəyal gücünün sərhədlərini genişləndirib çox pis bir Azərbaycan təsvir edib.
Mövzu maraqlı idi, oxuduqca yaşadığımız şəhərin necə ola biləcəyini görürük və niyə belə deyil, belə olması çox mu çətindir deyə bir sorğulayırıq. İkinci hissədə isə olana şükür edirik. Kitabda biraz duyğu əksikliyi hiss elədim çünki ilk hissənin yarısı müxtəlif yer və şəxsiyyət adlarından ibarət imiş kimi gəldi. Yəni hər şeyin nə qədər əla olduğunuç mədəniyyətə nə qədər önəm verildiyini anladıq, Azərbaycanın bütün şairlərinin adını bir-bir yazmağa ehtiyac yoxdu məncə. İkinci hissədə isə hadisələr 10 il boyunca Azərbaycandan uzaqda yaşamış bir personajın adından anlatılır deyə duyğu əksik qalır. Nə olduğunun təsvirinə geniş yer verilib, bunun insanlara necə təsir göstərdiyinə isə yetərincə yox.
Qeyd etmək istədiyim ikinci bir məqamda əsərdə hər şeyin ifrat formada olması idi. Məsələn birinci hissədə tarixi və türkçü ünsürlərin təsiri çox idi, oxucunu yorur bu. İkinci hissədə isə Bakını öz aralarında bölmüş 3 ideologiyada radikal formada idi. Reallıqda isə bütün dindarlar qəribə və geridə qalmış deyil, bütün sekulyarlar əxlaqsız deyil.
Bu qədər :)
Kitab 6 ay əvvəl mezun olmuş gənc bir həkimin gəldiyi ucqar kənddə rastlaşdığı xəstələr və onlara reaksiyalarını əhatə edir. İlk vaxtlar ən adi xəstəlikdən panikə düşür, nə edəcəyini bilmir. Həkimə gedəndə hər kəs öz vəziyyətinə fokus olduğu üçün, heç vaxt həkimlərin xəstəliklərə və xəstələrə hansı gözlə baxdıqlarını, keçirdikləri hissləri düşünmürük. Maraqlı əsər idi.