Ana karakterimiz melun bir hasta. Ana karakterimizin ismi verilmemiş. O genel itibariyle bir hasta.
Peyami Safa küçük yaşlarda yaşadığı kemik hastalığını ve çektiği sıkıntıları bu kitap ile ölümsüzleştirmiş. Bu arada da birlikte büyüdüğü Paşa'nın kızı Nüzhet'i sevdiğinin farkına varıyor. Nüzhet'le beraber büyüyüp, ondan yaşca büyük olduğu halde onun küçükken bebekle oynamasını, istihfafla seyrederdi.
Kendinde kaybettiği şeyleri Nüzhet'te buluyordu fakat bunları arkadaş hisleri sanıyordu ama Nüzhet'e aslında aşıktı.
.
Peyami Safa'nın bu eseri bana Karakter analizleri, acıyı betimlemesi, düşünceleri yaşatması, aşkı anlatışı Zweig'i hatırlattı. Soyut kavramları, hisleri, duyguları, acıları öyle bir somutlaştırmış, öyle bir tasvirlemiş ki hayran kalmamak elde değil. Bence ülkemizin çok önemli yazarlarından . Ben büyük bir hayranlıkla okudum bu önemli eseri. Mutlaka herkes okumalı.