“Her yaşanan, benden bir varlık habercisidir. Ben vardım, çocuktum, yaşadım, hissettim. Hissettirmeden iyiliğe vesile olsun diye yarın hep sevdim. Sevgiye sarıldım. Geldim, geçiyorum bu dünyadan ve ben de iyilik adına iz bırakanlardan olmak isterim.
Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru … insanlara karşı kendini koru..!
Kaç kavgam daha var geriye kalan yada kaç umudum daha var özleyerek biriktireceğim? Kaç kere daha vazgeçip yeniden diyeceğim yada kaç masalda aşılmaz dağ olacağım..?
Çünkü insanları konuşarak tanıyamazsınız. Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden insanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil…