Sultan Abdülhamit, Hristiyan tebaasının birbirlerine karşı hissettikleri kin duygusundan faydalanıyordu. Din bakımından birlik halinde bulunan, ancak ırk sebebiyle birbirlerine düşmüş ve parçalanmış olan bu hakların soya dayalı karşılıklı inkarcılıkları, dini bağlılıklarından üstündü. Sultan bu duyguları iyi kullanıyor, yönlendiriyor ve bütün maharetiyle Balkan devletlerinin Türkiye aleyhinde bir koalisyon kurmalarını önleyebiliyordu.