ARKA KAPAK:
"İNSAN YAYINLARI
On üç yaşımdayken ateist oldum. Şimdi olduğu gibi o zaman da kişisel bir Tanrının kötülük problemine çözüm getirmediği cennet ve cehennem hikayelerinin uğursuz birer kurgu olduğu, kilise doktrinlerinin müşterilerine doğaüstü otorite kuşağı giydirme gayretleri olduğu kanaatindeyim. Hayatının merkezi noktası Tanrı olan Simon Weil'e göre kişinin hayatını hiçbirşeyi sorgulamadığı kayıtsız bir iman içerisinde geçirmektense bir ateist olması daha iyidir. Ona göre Tanrı, yokluğundan duyulan acıyı tatmadan anlaşılmazdı. Bir refleksler bütünü, göreneklerin kutsaması, toplumsal bir alışkanlıktan başka bir şey olmayan bu tür kayıtsız bir din, bir inancın rahatlığıdır. Böyle bir iman neye inanıldığının bile bilinmediği birşeydir. Çünkü kendisini sorgulamamıştır bile."
Arka kapağı okuyunca kitabı okumalıyım dedim.
Yazar Sokrates'in mağara metaforundan yola çıkarak bilinç, akıl, inanç, fizik, metafizik, bilim, merhamet,.. gibi konuları irdeliyor. Bunu yaparken bilimsel incelemeler ve farklı filozofların görüşlerine de yer veriyor.
Eğlenceli akıcı bir dili var, okurken sıkmıyor, yormuyor.
Belki çeviri daha iyi olsaydı daha istifadeli olabilirdi ama anlamadığım yerler oldu. Bir de yazım hataları çok fazla, neredeyse her sayfada en az bir tane çıkıyor karşınıza.
