Kitaba çok büyük bir hevesle başladım. İlk 150 sayfa gerçekten çok güzeldi. Tasavvuf düşüncesi, Tayyi zaman-bastı mekan kavramları çok güzel işlenmişti. İnsanın kalbine yapması gereken yolculuğu farkındalık yaratarak vermiş yazar. O yüzden bu kısımları keyifle okudum.
Beğenmediğim kısım ise romanın bilim-kurguya yöneldiği yerler. Geleceği tasvir ederken geçmişi tasviri ettiği kadar başarılı olamamış. Günümüzdeki durumların artırılmış hali gibiydi. O kısımda malesef çok orijinallik bulamadım. Ayrıca beni en çok hüsrana uğratan kısım romanın başından itibaren verilen kalp-akıl çatışmasında aklın kazanmasıydı. İskender Pala'nın üslubunu her zaman çok beğenmişimdir. Ama bu roman vesilesiyle şunu idrak etmiş oldum, kendisi tarihi romanlarda çok daha başarılı.
