Tevfik Ayneli yorumladı.
... Rivayet olunur ki, Fatih Sultan Mehmed, adını taşıyan camiin inşaatında kullanılacak mermer sütunları kestiren Rum mimarlardan İpsilanti Efendi'ye kızıp elini kestiriyor. Bunun üzerine İpsilanti Efendi, ilk İstanbul Kadısı Sarı Hızır Çelebi'ye başvuruyor. Haksızlığa uğradığını belirtip, hakkının Padişahtan alınmasını istiyor.
Fatih'in eli
Sayfa 33 - Nesil Yayınları
Muh-te-şem. Işte gerçek adalet tam olarak bu. Kim olursa olsun hukuk önünde gram farkı yok..
Tevfik Ayneli yorumladı.
Hukuk ders kitaplarını okuduğumuz kitaplara ekleyebiliyormuşuz😂 yıkılır buralarrr...
Farkında değiliz ama bize harika bir yazı dili ve kelime haznesi katıyor bu kitaplar. Kanımca bir roman okumaktan birçok yönden daha faydalı bu ders kitapları. Kanun okumaları da öyle..
Kesinlikle haklısınız. Aynı zamanda kendi alanımızda okuyacağımız o kadar kitap, makale, tez var ki romanlara, hikayelere vaktimiz kalmiyor :)
Tevfik Ayneli yorumladı.
"Başınızı dik tutun, yumruklarınızı da indirin. Kim size ne derse desin, sinirlerinize hâkim olun. Değişiklik olsun diye, kafanızla mücadele edin... Öğrenmeye direnişe de kafa denen şey iyi bir şeydir."
Sayfa 98Kitabı okudu
Kısacası beyninizi de geliştirin sadece vücudunuzu değil..
Teşekkürler
Okur Takip Önerileri
Tevfik Ayneli yorumladı.
Aslında tarif edilmesi imkânsız olan bu durum dört ay sürdü. Şimdi, evet –dört ay, yani yazılması çok kolay, yalnızca harflerle, o kadar!
Ve dile getirilmesi de kolay: dört ay –iki hece.
Dudaklar, saniyenin dörtte biri kadar bir zamanda bunu hemen seslendirebilir: dört ay!
Fakat öte yandan kimse, belli bir zamanın mekânsızlıkta, zamansızlık içerisinde ne kadar sürdüğünü anlatamaz, ölçemez, somutlaştıramaz, ne bir başkası için ne de kendi kendisi için ve insan hiç kimseye bu çepeçevre ve sürekli hiçliğin, bu hep masanın ve yatağın ve lavabonun ve duvar kâğıdının ve hep suskunluğun, karşısındakinin yüzüne bakmaksızın yemeği içeriye iten hep aynı nöbetçinin, hiçlik içerisinde aynı noktanın çevresinde insanı çıldırtıncaya kadar dolanan hep aynı düşüncelerin bir insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıkıma sürüklediğini anlatamaz.
Anlatamaz derken anlatmak , iste edebiyat böyle bir şey ..
Tevfik Ayneli yorumladı.
" Bir insanı anlayabilmek için, o insanın baktığı acıdan bakmayı becerebilmelisin..."
Sayfa 40Kitabı okudu
Bi kitabın empati yeteneği için okunması lazım
Tevfik Ayneli yorumladı.
Dünyaya geldik ve bir hiçliğin ortasında bulduk kendimizi. Evet, büyüdük, çalıştık, eğlendik, nadir de olsa mutlu olduk ama yaşadıklarımızın hepsi bir hiç olacak. Ve bir hiçliğin içerisinde yaşadığımızı bilmek, insan ruhuna vurulmuş en büyük darbedir.
Işte her insanın gerçek hayat amacını bulmasının ne denli değerli olduğunu buradan da anlayabiliriz . Yazar içindeki bu hiçliği tam olarak doldurabilseydi musveddeyi verip intihar etmeyecekti belki de ...