ümran
@Tosba
izmir
5 Ocak 2001
36 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"İnsan canavardir!" diye bağırdı ve sopasını şiddetle taşlara vurdu." Büyük canavar!" Zatın bunu bilmiyor. bütün işlerin yolunda gitmiş , ama bir de bana sor . Canavar, diyorum sana! Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer. İyilik mi yaptın ? Gözlerini oyar... Aradaki uzaklığı koru patron! İnsanlara umut verme. Hepimizin eşit olduğumuzu , hepimizin eşit haklara sahip bulunduğumuzu söyleme, çünkü hemen senin haklarını çiğner , elinden ekmeğini kapar , açlıktan gebermeye birakirlar seni. Ben senin iyiliğini isterim , aradaki uzaklığı koru patron !"
Sayfa 74Kitabı okuyor
Odama girip kapıyı kilitledikten sonra , bütün hayatımızı haksızlıkla savaşmaya vereceğimizi ant içmiştik. Elimizi kalbimizin üstüne koyup ant içtiğimiz sırada gözlerinizden, iri damlalar halinde yaşlar boşanmıştı . Çocukça hayaller ama ,vah o insana ki ,bunları duyunca güler!
Sayfa 73Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Hastalığın birinden kurtulup daha büyük başka birine tutulasin... Fakat, bu da tutsaklık değil midir acaba ? İnsan , soyu için , tanrı için , kendini bir düşünce uğruna feda mi etmelidir?
Ya da acaba efendimiz ne kadar yuksekteyse , tutsaklık zincirimiz de o kadar uzuyor ve o zaman çok geniş bir harmanin içinde sıçrayıp oynuyor, sonra ucunu bulamadan ölüyoruz, bunun adına da özgürlük mü demişiz yoksa ?
Sayfa 39Kitabı okuyor
İnsan, ruhunu açlıktan
Kurtarabilmek için
İhtiyar toprak anayla
Ölümsüz bir birlik kurdu.
Sayfa 137
Doğruluk yolundan ayrılmayanların, ermişlerin ve din uğruna ölenlerin hepsi mutluydu.
Sayfa 66
Pişmanlık duyuyorsan, içinde sevgi var demektir. Sevince de Tanrı seni kabul eder. Sevgi nelerin bedelidir, neleri kurtarmaz!
Sayfa 62
Sızlanmanın doyurucu yanı içteki acıyı deşip taşırmaktan ibarettir. Böyle bir keder avunma da istemez, çaresizlik onun besinidir. Sızlanmalar, kanayan yarayı büsbütün azdırmak ihtiyacından başka bir şey değildir.
Sayfa 56
Gerçekçi, zındıklık yolunu tutmuşsa, bir mucize görse bile kendinde buna inanmamasını sağlayacak güç ve yeteneği bulur. Mucize yadsınamaz durumda bile olsa boyun egmez.; duygularına sırt çevirir. Kabule yanaştığında ise bunu mucize saymaz, şimdiye kadar bilmediği bir olay olarak görür.
Gerçekçinin imanı mucizeden doğmaz; iman, mucizeleri doğurur.
Sayfa 27
Dünyada beni ayıplamayan tek insan olduğunu anlıyorum yavrum, hissediyorum bunu ; nasıl hissetmem!
Duygulanarak ağlamaklı oldu. Pek duyguluydu. Kötü ve duygulu.
Sayfa 26
Çoğu zaman insanlar, hatta caniler bile, haklarında verdiğimiz yargılardan çok daha saf , temiz ruhlu olurlar. Biz de öyleyiz.
Sayfa 6
"İnsan, içinde yaşadığı dünyayı , onun içinde hapsolup kalmadıkça anlamıyor."
Sayfa 140
"Epey uzaklardasın. Neredeyse gece bastıracak, günün doğmasını beklemek zorunda kalacaksın, yarın ayak izlerin silinecek ve artık hiçbir yerde olmayacaksın."
Sayfa 137
İnsanın ülkesi kendi içindedir.
Sayfa 84