Veysel21
@Veyselpetekkaya
Her şey biter şiir bitmez :))
Öğretmen
Özel Eğitim Öğretmeni & Psikoloji
Ktü mezunu
Diyarbakır
Diyarbakır
112 okur puanı
Mart 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Gün bitti sevdiceğim;
Geriye kalan posa.
Bu serin güz akşamında
Geç otur karşıma sessizce,
Devam et ördüğün hırkaya...
Dostlardan uzakta,
Bir bozgun akşamında
Gerisingeri
Dönerken kasabaya;
Baktım gökyüzü
Birden yıldızla doldu.
Akşamın serinliği...
Cevapsız sorunun
Boynu büküktür;
Hemen anlar
Yetim olduğunu.
Ben neden hâlâ
Duyuyorum avucumda
Bir çocuk elinin...
Okur Takip Önerileri
Yüzlerce soru
Vardı aklımda,
Kulaklarımda
Bir garip uğultu.
Ölümü kullanamazdım;
Bir yerlerde
Bilmediğim birilerine
Belki ayıp olurdu...
Bir gazetenin
Ölüm ilânlarında
Okuyup adımı,
Öfkeye dönüştürürdü
Sandık kokulu
Hüznünü
Ve ölümü inatla...
Bir yere yaklaşıyoruz
Kulağıma sesler geliyor
Bir gemi demir alıyor olmalı
Belki bir adam ölüyor
Ne biliyorsun
Belki de bir sona yaklaşıyoruz
Yum gözlerini
Her şeyi zamana bırak
Yum gözlerini nasılsa akşam olacak...
Bir kalbim var et, kan, sinir
İki gözüm var seni görür
Ayaklarım sana gelir
Ellerim seni arar
Bir dünya ki kocaman
Bir evren ki sonsuz
Sen olmasan neye yarar?
Rüzgârlarla aşındı
Yıllar yılı bedenim.
Çağıdır şimdi kurgusal
Bütün kötülüklerin.
Kıyamet çoktan koptu
Haberiniz yok.
Siz hâlâ güneşin
Her sabah doğuşuna güvenin...
Kimi zaman doğru,
Yanlış çıkmıştır
Kimi zaman.
Mutsuzluk ve mut,
Ölüm ve yaşam
Şansa bırakılmıştır...
İnanmak var olmaktır, bilirsin
inandığımız şeyler için yaşayalım
Nice sabahlar, nice aydınlıklar
Gelecek nice iyi günler için yaşayalım...
Ne zaman şiir yazmak istediysem
Seni yazdım, senden öteye gidemedim Suçluyum, umutsuzIuğum hiç geçmeyecek Seni asIa bulamayacağım sanıyordum
Rüya da olsa yalan da olsa şimdi
Seni buldum artık bırakmayacağım...
Kendine sürgün
Bir garip kişiyim;
Bulanık sularda
Yüzünü ararken sevda,
Bir tutam saç derisiyle
Uçuşurken rüzgârda.
Her şey ne kadar
Kendisidir düşünün
Hızla kokuşurken dünya!
Merhabam kalmadı
Kimseyle.
Haç çıkardım
Namaza dururken.
Herkes tanır beni
Alnımdaki döğmelerden.
İnançsızım, dinsizim
Yeminle yalan
İkiz kardeşken.
Kendine sürgün
Bir garip kişiyim;
Sabah akşam imza veren.
Bilmemem gereken
Şeyler öğrendim;
Taraf tutmaz
Tanrı bilirim
Kaybetmekten
Korktuğu için...
Ben seni yalansız
Bahar gibi sevdim.
Sevgi adınaydı
Milis beraberliğimiz.
Sabahtan akşama
Günü tarar örerdik
Ve kedileri
İkimiz de çok severdik...