Welat û Jîyan
@Wjiyan
İrademiz ana rahmine düşmeden önce alındı.
Aslında hiç özgür de değildik avuttuk kendimizi.
Bunu da toprağın rahmine düşeceğimizi anladığımız an'da öğrendik.
Wjîyan
Paramedic
Biruni Yuniversity mezun
İstanbul
Amîda
167 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Welat û Jîyan yorumladı.
Duygular...
Duygularımız mevsimlere mi benzer.Bazilarimiz 4 mevsimi yaşar bazıları ise sadece yazı ve ya kışı.Peki bu mevsimleri değiştirmek elimizde midir acaba.Yoksa kader kisvesi ve ya doğası altında değişmez bir gerçekmidir.Soruyorum???
Evet elimizde
Gerçekte küresel ısınmayla
Ruhta ise duygularımızı yakıp yok ederek değiştirmeye çalıştık
Sonuç olarak kendimizin celladı olduk yaşatamadık.
Welat û Jîyan yorumladı.
Nasıl olur? Böyle öfkelenmek iş mi, beyler? Seneca'nın öfke üzerine yazdığı bilge incelemeyi hiç okumadınız mı siz? İnsanı vahşi hayvana çeviren bu duygudan daha aşağılık, daha utanç verici ne olabilir? Aklın bütün duygularımıza hükmetmesi gerekmez mi?
Sayfa 19 - Felsefe Hocası
Welat û Jîyan yorumladı.
“Benim burada ne işim var?“ Diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan emin misiniz de, her bir dönemece kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak bir çok yol olduğunuda biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Çalı çitlerin arasında arada bir görüyorsunuz onları. Yaprakların arasından gelip geçen şekiller halinde. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu Labirentte kalan bir tek ben miyim?
Sayfa 59Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Nasıl seviyorum"
"çocukluğumun ok ve yayı ile
kadim bahçelerin yollarında, ıslanmış ağaç kümeleri arasında,
bir serçenin göğsünü nişan almıştım ki sana aşık oldum.
serçe omzuma kondu
ve ben mahir bir avcı oldum.
ondan sonra asla bir kuşu avlamaya çıkmadım.
ne zaman özlesem şarkı söyledim.
kuş gelir, kuş konar.
kuşu koklarım, öperim ve özgür bırakırım
ve bir başka avcıya av olunca çocukluğumu görürüm.
yağmur yağmış ağaç kümeleri arasında
saman, çiçek ve kuşun şarkısıyla
kendine kıvrılır ve ağlar;
ey şarkı! seni nasıl seviyorum.
Mohammad Ebrahim Jafari
Kendi sesinden
youtu.be/OCLBo5cgGuQ