1 sayfada tüm mutluluğum tüm sevincim kayboldu.Resmen büyük bir boşluğa düştüm. Sanki o karakter bendim, sanki bana olmuştu bu. Üzülmeye vaktim bile olmadı.
İlklerde basit bir aşk hikayesi olduğuna inanmıştım ama gidgide savaşın gerçekleriyle yüzyüze kaldım. Savaşın olduğu bir dönemde bile insanların sanki savaş yokmuş gibi günlük hayatlarından bahsetmesi ve bir aşk'a koşması o kadar etkileyici ki okurken beni çok düşündürdü sonuç olarak savaş olsa bile insanlar yaşamlarına devam edebilmesi gerektir bu bir gerçektir.
Bu kitap benim ilk okuduğum kitaplardan biri. Bu kitaptan sonra okumayı hiç bırakmadım, bende bıraktığı o etki o his hiç bir zaman unutamayacağım bir his. Bu kitaba başlamadan önce çok depresiftim ve sırf ismi bana uyuyor diye başlamaştım. Veronika'yı kendimle özütlemiştim bende ölmek istiyordum onunla aynı kaderde olduğuma inanıyordum ve sonunda ölmek istememesi, ölümün gelişinin o korkusu beni de sarmıştı. Veronika gibi her an öleceğimi bilerek uyanmasamda artık ölmek istemediğime emindim