gece hattât yesârî'nin süzüldükçe vav kayıkları
işlenir yeni baştan bütün sevmek yanlışlıkları
bilmem tamamlanır mıydık bir başka yaşamakta
ben uyansam da ayışığından müjgân uyumakta
Neredeydin diye sorma
derim ki ‘işte öyle’.
Topraktan söz etmeliyim kendini yok
eden.
Ben yalnızca kuşların yitirdiği şeyleri bilirim
geride kalan denizi, kızkardeşimin ağlayışını.