Gençlik dönemimizin fikir babası şairleri Necip Fazıl da , Nâzım Hikmet de sudan pek hazzetmiyorlardı nedense . O aralar ideolojilere daldık ve suyu unutur gibi olduk . Sonra ,çok daha sonra suya dikkat edince , aslında şiirlerimizde suyun deniz derya olduğunu gördük . Söze Yunus Emre başlıyor ve
Taştın yine deli gönül sular gibi çağlar mısın ?
Aktın yine kanlı yaşım yollarımı bağlar mısın ?
diyordu .