Şamil'i Mücahitler taşırken gördüm de ağladım. Onun morali yüksekti, gülümsüyor ve kahkaha atarak şöyle söylüyordu: "Ruslar şimdi bana bir hediye verdiler. İnşallah şimdi mayınlı yolları açmak benim için daha kolay olacaktır. Yapmış olduğum gibi onlara yol açmayacağım, ancak benim tahta ayağım daha sonra Mücahitler için yol açacak.
Çok etkilenmiştim ve onu taşıdım, o da bana şaka ile şöyle dedi: "Şimdi yaralı olduğum için beni taşıdığını biliyorum ancak sen yaralandığında ben seni taşımam ona göre ha..."