Zozan demir
@Zozan_demir
2x2=1
Sonra ikimiz de maviydik
Ama birimiz deniz ,diğerimiz gökyüzü...
Öğrenci
İF
20 Nisan
21 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Neden kaçıyorsun? Neden bu aşkı sonsuzluğa, özgürlüğe, daha önce hiç yaşamadığın sınırsızlığa bir kapı olarak görmüyorsun?
Ayrılık değil, özlemek hiç değil; en büyük acı, bu giderek büyüyen boşlukmuş... En büyük dert kimi özlediğini, kimi sevdiğini bilememekmiş... En büyük kayboluş sevip sevip sonunda kimi sevdiğini bilememekmiş... İçimde bir ses durmadan, dünyanın sonu geldi, diyor. Dünyanın sonu bu halime öyle çok uyuyor ki, hiç üzülmeden, hiç korkmadan kabulleniyorum onu. Öylesine bencilim ki, dünyanın sonunu kendim gibi çok seviyorum.
Ayrılıklar insan ruhunda bıraktığı acıyla anılır. Bu acı, ruhların şekillenmesinden, hayat görüşünün değişmesine; hatta insanın kendisini yenilemesine neden olur. Aşk ayrılığı ise ölümden daha şiddetlidir. İnsanı sersemletip hayattan soğutması bir yana, tüm bunalımların ortasında bırakır. İnsan bu durumda yapayalnızdır; kimsesizdir, elleri üşümüş, ayakları donmuştur. Bedeni, aklı, beyni esrarkeşlere özgü alemlere dalmıştır.
Okur Takip Önerileri
Ayrılık... Bir bayram sabahı babası olmayan bir çocuğa bayramlık giydirerek onu mutlu etmek değil farkında olmadan onun canını daha da acıtmaktır ayrılık. Ya da yıllar önce ölmüş annesini bekleyen bir çocuğa, anneler gününde annesini geri vermiyorsa bu hayat, işte budur ayrılık...
Unutmayacağım bir doğa olayıydı yüzün, Milena. Bulutlardan değil, kendiliğinden gölgelenen bir güneştin sanki. Ne söyleyeyim daha? Kafam ve ellerim dinlemiyor beni
