Oysa gri bulutlar sarar ülkemi
açlık, kan, zulüm
senle sevmiştim yaşamı,
sana aşık olmadan sevdalanmıştım.
Seni yaşama eklemiştim
yaşama katılan yürüyen
yürüdükçe çoğalan.
Senle sevmiştim yaşamı.
Sen yaşamın içindeydin
yaşam aşka gebeydi senle.
Söğüt dallarını suya dokunduğu yerde,
ıslanan yaprakların serinliğinde bulmak seni.
Sokakları adımlarken kalabalığın içinde
şehrin en telaşlı saatinde
düşünmek seni.
Senle sevmiştim yaşamı.
Sen yaşamın içinde akıp duran yanı değil misin yüreğimin?
-NİHAT COŞKUN