Şevval️
@__kebikec
Canmânâ
Sivas
Sivas, 30 Kasım 2002
263 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Ben sabretmeyi bilirim. İçimde yükselen tuhaf ve ısrarlı bir yakarış olur ama bastırmasını bilirim. Usulca beklerim beklenmeyecek olanı.
Susmayı bilirim. Beynimde döner durur kelimeler, cümleler. Onları görmezden gelmeyi bilirim. Duymak istemezken kimse kendime ait kılarım sessizce.
İnsanlar kabuklara bakar özden haberleri olmaz. Gözlere bakıp özü görmeyi bilirim. Belki karanlıktır belki aydınlık ama içimde kaybolmayı bilirim.
Kim bilir kaç kere yürüdüm bu yolları. Hiç değişmeyen birkaç manzaram ve hep yanımdan hızlı (oldukça hızlı) geçen rüzgarlar. Neyi yakaladım, kendime sakladım? Koca bir boşluk. Belki yaşamayı hiç öğrenemedim. Yaptığım yanlışları göremedim. İnsanların içinde aradım tek bir insanı. Gerçeği kabul edemedim.
Allah gözyaşımdan razı olsun benim. Zifiri bir geceye atılıp ayağımı taşa vurmamdan razı olsun.
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Çünkü keder ancak yerini aldığı sevgi kadar derin olabilir.
Sayfa 244Kitabı okudu
Kederin böyle bir şey olduğunu, fiziksel acıya çok benzediğini bilmezdi.
Sayfa 239Kitabı okudu
Sevginin en yüksek hedefi bu değil midir? İki özgür zihnin alışverişi değil, birbirinin içine geçmiş tek bir kimlik?
Sayfa 187Kitabı okudu
Ellerimden mevsimler dökülür ki hiçbiri ilkbahar değil. Uzakta bir rüya o belki serap. Ben bilmem insan ne zaman kış olur, ne zaman sonbahar? Ellerinden kayar göçmen kuşlar. Onlar soğuk nedir acı nedir bilmez.
Bırakırsın sadece kendin olabilmek için, bırakırsın özgür kalabilmek için. Bu prangalar ne zamandır burda? Bu sözler bu gözler ne zaman sessizleşir? Ne zaman rahat bırakırlar? Zifiri karanlığın en dibinde bulunan huzur, ne kadar temiz ne kadar sevecendir.
Kaktüsler solar, çiçekler diken açar. Biraz güneş biraz gözyaşı insan böyle nasıl yaşar? Kanım akar bu sefer dudaklarımdan belki ellerimden. Kaçtığına yakalanır elindekini kaybedersin. Hayat hırçın bir denizse kum tanesine tutunmak neye yarar? Belki serin teninde, saçlarında mavi bir huzur sarıp sarmalar. Tutman gerekmez, ayırman, kendine saklaman... Ona dönüştüğünde sen o'sundur. Onun farkında olmadan.