Şevval️
@__kebikec
Canmânâ
Sivas
Sivas, 30 Kasım 2002
263 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Ben sabretmeyi bilirim. İçimde yükselen tuhaf ve ısrarlı bir yakarış olur ama bastırmasını bilirim. Usulca beklerim beklenmeyecek olanı.
Susmayı bilirim. Beynimde döner durur kelimeler, cümleler. Onları görmezden gelmeyi bilirim. Duymak istemezken kimse kendime ait kılarım sessizce.
İnsanlar kabuklara bakar özden haberleri olmaz. Gözlere bakıp özü görmeyi bilirim. Belki karanlıktır belki aydınlık ama içimde kaybolmayı bilirim.
Kim bilir kaç kere yürüdüm bu yolları. Hiç değişmeyen birkaç manzaram ve hep yanımdan hızlı (oldukça hızlı) geçen rüzgarlar. Neyi yakaladım, kendime sakladım? Koca bir boşluk. Belki yaşamayı hiç öğrenemedim. Yaptığım yanlışları göremedim. İnsanların içinde aradım tek bir insanı. Gerçeği kabul edemedim.
Allah gözyaşımdan razı olsun benim. Zifiri bir geceye atılıp ayağımı taşa vurmamdan razı olsun.
Ellerimden mevsimler dökülür ki hiçbiri ilkbahar değil. Uzakta bir rüya o belki serap. Ben bilmem insan ne zaman kış olur, ne zaman sonbahar? Ellerinden kayar göçmen kuşlar. Onlar soğuk nedir acı nedir bilmez.
Bırakırsın sadece kendin olabilmek için, bırakırsın özgür kalabilmek için. Bu prangalar ne zamandır burda? Bu sözler bu gözler ne zaman sessizleşir? Ne zaman rahat bırakırlar? Zifiri karanlığın en dibinde bulunan huzur, ne kadar temiz ne kadar sevecendir.
Kaktüsler solar, çiçekler diken açar. Biraz güneş biraz gözyaşı insan böyle nasıl yaşar? Kanım akar bu sefer dudaklarımdan belki ellerimden. Kaçtığına yakalanır elindekini kaybedersin. Hayat hırçın bir denizse kum tanesine tutunmak neye yarar? Belki serin teninde, saçlarında mavi bir huzur sarıp sarmalar. Tutman gerekmez, ayırman, kendine saklaman... Ona dönüştüğünde sen o'sundur. Onun farkında olmadan.
Okur Takip Önerileri
Ahşap bir kulübede, orman kokulu ve yalnız -çokça yalnız- başım ellerim arasında otursam. Saçlarım kırlaşana kadar öylece, yüzümde önce hafif sonra derin çizgiler olana, gözlerim bulutlanana kadar bir saati bin yıl edip otursam. Sessizliğin içinde hayata yeniden başlasam. En baştan, hiç bitmeyecek gibi hep baştan. Cama vuran rüzgarı beklesem. Hep beklesem, hep gelse. Sonra gitse ama yeniden geleceğine söz verse. Şöminede ateş tüm hırçınlığıyla yansa. İçli içli inleyerek benimle dertleşse.
Anlatsam ona asıl yangın insanın içinde. Öyle sessiz ve sinsi. Bitirir en güzel günleri, sonu gelmez bir karanlıkta bırakır seni. Parmak uçlarına kadar kederle dolarsın. Ağır bir kaderin altında ezilmek neymiş? İşte o zaman anlarsın. Aklının yarısı, gönlünün tamamı ateşteyse işte o zaman vay haline! Köşe bucak kaçsan da kurtulamazsın. Zaten insan içindeki ateşten nasıl kaçar? Daima yanar. Bu defa bitti, söndü desen de yanar.
İnsan olmanın kuralı zannımca önce ateşini bilmek, asi bir benlikle baş kaldırmak, sonra durulmak, kabullenmek. Bilmem kaç yaşında? Bıçak kemiğe dayanınca ahşap bir kulübede, orman kokulu ve yalnız -çokça yalnız-...
Sevmek çoğu zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur. 🍂
Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim. 💘
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum seni
Bir umutsuz hayal olsan da... 🌹
Sen canımın içindesin canımsa senden habersiz
Dünya seninle dolu dünya senden habersiz 🌹
Çocukluğun tutmuş da yine aşık olmuşsun
Sanki bana, sanki ah, sanki olur a
Aşk bile dolduramaz bazı aşıkların yerini
Diye övgü, diye sana diye haziran
Heves uykudaysa ruh çıplak gezer
Gazel bundan, keder bundan sır bundan
Gözlerin şehirden yeni ayrılmış
Gibi dolu, gibi ürkek, gibi konuşkan
Hadi git yeni şehirler yık kalbimize bu aşktan. 🕊️
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiç biri karşıya ulaşmazdı
Aşk diyorsunuz,
Limanı olanın aşkı olmaz ki bayım! ⛵
Didem Madak
Duydun mu Züleyha!
Bazen hiç gelmeyecek biri de beklenir
O bir düştür yazgına, soluğuna eklenir.🌹
Bekliyoruz,
Bir cam kenarında,
Bir kapı eşğinde,
Bir telefon başında bekliyoruz.
Gündüzleri doğacak olan Ay'ı,
Geceleri sabahın Güneş'ini bekliyoruz.
Kimi zaman ezelden belli Yar'i,
Kimi zaman bir dost elini bekliyoruz.
Öğleden ikindiyi, ikindiden akşamı bekliyoruz.
Her saniye Allah' tan deva, kulundan vefa bekliyoruz.