Düşünceliyken insan yalnızlığı sevdiğinden
Ben bile yorgun benliğime fazla geldiğimden
Onunkine değil, kendi gönlüme uydum,
Benden kaçandan kaçtım seve seve.
Çünkü bağırırsa, konuşursa ve ağlarsa sözcükler gelip onu bulacak. Çünkü robot gibi yaşamak hiç de güzel değildi.Çünkü güzel günler yeniden yaşanmayı özler.
Aleksitimik bir toplumda yaşıyoruz. Dili elinden alınmış, dilsizleştirilmiş bir toplumda ... Duygularımızı ifade edecek sözcükleri arıyor,ama bulamıyoruz. Çoğu zaman duygularımız olduğunun bile farkında değiliz.