Muhtemelen film setlerinde figüranların hissettiği duyguya kapıldım: sanki varlığımın bir anlamı vardı ama aslında pek de bir fark yaratmıyordu.
Göz ucuyla onları izlerken bir gün yabancıların beni de fark edeceğine dair içimden bir söz verdim. Sürekli köşelerde kalıp üzgün, aptal ve küçük hissetmeyecektim, gururum sonsuza kadar kendi kendini yiyip bitirmeyecekti.
Hayır, büyük bir şey yapacaktım ve herkes ismimi öğrenecekti.
Sayfa 208 - Alice sunKitabı okudu
