Açıkçası, bana bu hayattan beklentin ne diye sorsalar, cevap veremezdim. Hepimiz dev bir akıntıya kapılmıştık, o dev akıntının içinde kendi küçük akıntılarımız vardı ve hiç durmadan sürüklenirken beklentilerden bahsetmek bana son derece saçma geliyordu.
Kimlik bölümlere ayrılamaz, o ne yarımlardan oluşur, ne üçte birlerden, ne de kuşatılmış diyarlardan. Benim birçok kimliğim yok, bir kişiden diğerine asla aynı olmayan özel bir "dozda" onu biçimlendiren bütün öğelerden oluşmuş tek bir kimliğim var.
"Sahi" dedim, "evlilik nasıl gidiyor Kamil?"
"Ağbi iyidir, hoştur ama hiç bitmiyor" dedi. Anlaşıldı, o da gitmek istemiyor eve. İnsan bazen çıkamaz dışarıdan.