Hakkında
1979 yılında Diyarbakır'da dünyaya geldi. İlköğrenimini Yahya Kemal Beyatlı İlköğretim Okulu'nda tamamladı. Ergani Anadolu Öğretmen Lisesi'nde yatılı öğrenim gördü. Edebiyata ilgisi ortaokul yıllarında başladı. Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldu.
Diyarbakır'da edebiyat öğretmenliği yaptı ve öğrencileriyle "Hışt Hışt" adlı bir edebiyat dergisi yayımladı.
Öyküleri Varlık, Kitap-lık, Adam Öykü, Notos Öykü ve İmge Öyküler dergilerinde yayımlandı. İlk kitabı Ayna Çarpması 2008 yılında çıktı. Bu kitap, 2009 Yunus Nadi Öykü Ödülü'ne ve 2008 Haldun Taner Öykü Ödülü'ne değer görüldü.
İkinci öykü kitabı Sarı Kahkaha'yı 2015 yılında yayımladı. Sarı Kahkaha, 2016 Balkanika Uluslararası Edebiyat Ödülü'ne değer görüldü ve Fransızca Rire Noir (Kontr Editions), Farsça Kahkahayı Zerd (Anima Pub) isimleriyle yayımlandı.
Türkiye’de 2016 yılında gerçekleşen askeri darbe girişiminden sonra ilan edilen olağanüstü hâl kapsamında çıkarılan kanun hükmünde kararname ile "terör örgütleri ile iltisaklı olduğu" iddiasıyla öğretmenlikten açığa alınan öğretmenler arasında yer almış ve gözaltına alınmıştır. Hakkında açılan soruşturmada suçlamaların asılsız olduğu anlaşılmış olup Savcılıkça kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilmiştir. Kendisi öğretmenlik görevini aktif olarak sürdürmektedir.
Eserleri
- Ayna Çarpması, öykü, İstanbul, DoğanKitap, 2008
- Sarı Kahkaha, öykü, İstanbul, DoğanKitap, 2015
- Aslı Gibidir: Diyarbakır Hikâyeleri, İstanbul, DoğanKitap, 2019
Unvan:
Türk Yazar
Doğum:
Diyarbakır, Türkiye, 1979
Okurlar
114 okur beğendi.
1.198 okur okudu.
11 okur okuyor.
284 okur okuyacak.
8 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Soluklanınca anladın: Zamanla sende biriken, zaman zaman seni terk eden senlerin, ayak izlerini alıp gitsinler, nasıl olsa parmak izleri bendedir, dedin..
İletiler
On yedisine kadar her şey yolundaydı. Her şeyi yapabilirim duygusu vardı bende. Bütün mümkünlerin kıyısındaydım ben o yaşta. Bağlama çalabilir , ingilizce öğrenebilir , uzak büyük bir şehre tatile gidebilir , sol ayağımla fiyakalı rövaşata bir gol atabilirdim mesela. Ama olmadı işte , hem de hiçbiri olmadı.
Babamı bile dört omuzla götürdüler bir çukura. Ağladım. Gizli gizli.
Murat Özyaşar
Ki zaten, insanın gidebileceği en uzak yerdir çocukluğu...
Aslında, bir başımayken kendi kendime söylediğim sözler de doğruymuş…
Sahi, unuttum.
Neydi adım?
Yalnızlığımı unutmak için daha sesli konuşuyorum...
Nerdeyim?
Bu kaldığım tenhada gürültüler koparan kim?
Bu kaçıncı gece böyle rüyasız geçiyor?
Kendime tanıdığım zaman bitmek üzere...
Gittin.
Biliyorum; gelseydin, sana sus’tuklarımı gene sus’acaktım.
Hem benim uzun bir cümlem yoktu senden önce: ……. ahh!..
Kedimin gözlerine döndü gözlerim.
Aynalarda yüzümü görmem için önce bir başkası olmam gerek.
Hep böyle odaların eşiğinde kalan ben, çokça daldım kendime.
Şimdi kim merak eder ki beni?...
Murat Özyaşar
Sahaf diye çıktık bit pazarı da gezdik :))) acilen Yunanca öğrenmem lazım şu güzelim kitaplardan 1-2 tane de olsa okumak için:)))) Neyse neyse... cümleten iyi akşamlar:)))
Dışarıda kar vardı. Sınıfta yaz!
Anneler büyük harflerle yazılır demişti öğretmen. Annenizin adını, defterinizin en baş sayfasının en baş satırına yazınız demişti sonra.
Öğretilen en büyük harflerle yazmıştım: GÜVERCİN.
Nasıl oldu da oldu. En arka sıradan değil de en ön sıradan: Bir parmak, havada!
– Örtmenim, örtmenim onun annesinin adı güvercin değil, KEVOK’tur.
Murat Özyaşar
Yorumlar ve İncelemeler
100 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
