Açığma Kün
@acigmakuun
Ankara
5 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"gerçek şu ki otogarlar düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür, ve hastane duvarları da cami duvarlarından daha fazla inanan."
Cahit Zarifoğlu
Okur Takip Önerileri
Açığma Kün
, 2022 okuma hedefini ekledi.2022 OKUMA HEDEFİ
3/25 kitap - %12 tamamlandı
3 kitap okudu
25 kitap
1.009 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
Nasıl gündoğar, kuşluğa erişir, öğleyi bulur, ikindiye kavuşur; ve nasıl gün batarsa insan da tıpkı gün gibi, ölene kadar dolanıp dururdu. Ama biri gökyüzünde dolaşırmış, öteki yeryüzünde dolaşırmış; ama birisi her gün dolaşırmış, tekinin günü belli olmazmış.. sonunda insan da bir gün batarmış ya.
İkilik kötü şey Alpaslanım. Kin kötü şey; insanları birbirine düşürmek kötü şey. Bir olmak, birlik olmak; sırt sırta, el ele vermek.. Sevmek Alpaslanım; iyi olanı..
Kaçan mı güçlüdür, kovalayan mı? Sığınmak istediğin kimse ya seni barındırmazsa ne yaparsın? Benim demem bu kadar.
Kötü biri olamamak bir yana, herhangi bir şey olmayı beceremedim: Ne kötü ne iyi, ne kahraman ne de haşerenin biriyim.
Sen hayatını mahvet, ben kenardan izleyeceğim.
Zaman, yumağını elinde tutan bir büyücü kadındır. Canı ister salıverir ipi, çabuk çabuk yaşarsınız, yaşadığınızın bile farkında olmadan. Canı ister gıdım gıdım bırakır, her dakika değil, her saniyeyi iliklerinize duyarsınız.
Yetişmemiş bir grubun eyleme girişmesini intihar kabul ederim, şehitlik değil.
Tek tek hareketler, ister küçük olsun, ister büyük, kayan yıldızlar gibidir, gökte çizdiği ışığı görür, heyecanlanır, belki dilek dilersin. Sonra, unutursun. Hareket, sürekli olmalı. Bunun için hareketi sağlayacak kişilerin önce çok iyi yetişmeleri lâzım. İnsanlarımız ölmemeli.
"Kişi ülkü için elbet canını verebilir, fakat bu canın bir değeri olmalı. Şimdi bize deli cesareti değil, yetişmiş insan lâzım."
Bildiğim bir şey var, korku baş verdi mi yüreğinde, sarmaşık gibi sarar insanı, sevgiye yahut başka şeye yer bırakmaz!
İnsanın gönlü nasıl bir şeydir ki, ezilip un ufak oluyor, üflesen yedi cihana dağılacak tozu...Yine şu durası sesi, durmak bilmiyor.
Aşkım hiç sınır tanımayan, kendi varlığından gayrisini duymayan çılgın bir koşu içindeydi. Nereye? Var mı hedefi? Benim için bir mecburiyet, niçin? Niçin ve ötesi bilmece.
Kişi, zincirlerini fark etmeyecek kadar tutsaklaşır mı?
Dedem, "toprak" derdi. Tutkusu toprağa, çilesi toprak içindi. Bütün değer kavramlarını toprak timsalleştirmişti. Vatan, millet, ana, iyilik, sabır, güç, bereket, emek, hak... Ve hepsi adına: Toprak!
- Düşünmek, bir yetenek meselesidir İlay. Ruhun azap çekmesidir... Düşünmek bir lükstür, en doğrusu bu; çünkü düşünebilmek için zamanın, mekânın müsait olması lâzım,
...
- Zaten mesele bu değil mi Mehmet Ali, bizden istenilen bu. İşleyen beden, işlemeyen kafa! Düşünebilmek için zaman ve mekân değil, kafa lâzım, boynundaki zincire rağmen, hür olmayı becerebilen insan kafası!
Sayfa 139Kitabı okudu
Oysa nedir bilir misin gerçek olan; sevda dolu öz yüreğini hançerlemek ve böyle oturup karşısında seyredebilmektir.
Sayfa 77Kitabı okudu
Açığma Kün tekrar paylaştı.
Ben müziği oldum olası sevdim ve o da eşsiz bir enstrümandı; her zaman canlı, hiçbir enstrümanda olmayan bir genişliği vardı, tüm duyguların ve ruhsal durumların bir özetiydi o...
Ayrıntı
