başkalarının saadetini kıskanmak bir fazilet değildir ama bir günah da sayılmaz
Sayfa 112 - inkılapKitabı okudu
memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım.
Sayfa 91 - inkılapKitabı okudu
belki çocukça bir fikirdir, felsefe kitaplarında yeri yoktur ama ben saadeti ikiye ayırırım. Başkalarından alınan saadet, başkalarına verilen saadet. Benim için hakiki saadet başkalarına verilen saadettir
Sayfa 88 - inkılapKitabı okudu
ilk zamanlarda çok sevdiğim yalnızlık, bana gittikçe ağır gelmeye başladı.
Sayfa 81 - inkılapKitabı okudu
Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceğine kaniyim. Evet, dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir.. Fikrimce yalnız doğruluk hastalığı, bir hak ve hakikat meselesi etrafında toplanmak kabiliyeti, bir cemiyeti mesut etmeye kafi gelemez... Bunun için acımak, birbirimizin feryadını, iniltisini duyabilmek de lazım!..
Sayfa 13Kitabı okudu
"Zehra, birkaç gün sonra Anadolu'daki mektebine döndü. Muallimin artık bir eksiği kalmamıştı.
Acımayı öğrenmişti."
İnkılapKitabı okudu
"Kalbim kızgın demirle dağlanarak duygusunu kaybetmiş gibi hiçbir şey hissetmiyorum. Sade çocuklarım, Feriha ile Zehra... Onların sevgisini de yüreğimden söküp atabilseydim... Fakat galiba buna imkân olmayacak. Kalbim çarptığı müddetçe bu damar böyle durmadan sızlanıp duracak."
İnkılapKitabı okudu
"Bunlar, öyle şuursuz mahlûklar ki kendi fenalıklarını kendileri de bilmiyorlar. Bütün fenalık kendilerinden çıktığı halde, mazlum olduklarına hakikaten inanarak ağlıyorlar."
İnkılapKitabı okudu
"Aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi bir parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti."
İnkılapKitabı okudu
"Acı; onu insanlıktan çıkarmış, tuzağa düştüğü zaman korkusundan kendi kendisini paralayan bir canavar yavrusuna benzemişti."
İnkılapKitabı okudu
"Küçüklüğümden beri okumayı çok severdim. Günümün birkaç saatini kitaplara verdim. Okurken başka bir dünyaya girer, bütün dertlerimi unuturdum."
İnkılapKitabı okudu
"Ben zannediyordum ki, ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile çekmek için yalnız onun dümenini ele almak kâfidir. Anlıyorum ki değilmiş. Yollar görünmez kayalarla doluymuş. Onlara çarpmamak lâzımmış. Daha fenası gizli akıntılar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını
farkedemezmiş. Ta kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar."
İnkılapKitabı okudu
" 'Uğranılan haksızlıklar ve hakaretlere koyun gibi tahammül etmek insanlığın başlangıcıdır evlât. Daima söylerim ya: Toysun. Bu hayatta nezaket sökmez. Çaresiz alışacaksın.' "
İnkılapKitabı okudu