twitter.com/maluc63/status/...
Canımın gizlisindeki can..
Bu şehire, bu insanlara, bu yollara, seni bana imkansız kılan herşeye çokça küskünüm haberin olsun.
Sabah gözlerimi sana açarım. Akşam, uykularımı senden alırım. Nereye, ne yana dönsem karşımda mutluluğun o harikülade baş dönmesini bulurum. Böyleyken gene de şükretmem halime, hergelelik, açgözlülük eder, seni üzerim. Aklıma gelmez sana ağırlık, sana sıkıntı olurum. Nemsin be? Sevgili, ! dost, yâr, arkadaş... Hepsi. En çok da en ilk de Leylâ- - sın bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. ' Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem çarklarından kurtuldum, üşüyorum kapama gözlerini...
İnanma istersen yıldızların yandığına,
Güneşin döndüğüne inanma,
Doğrunun ta kendisini yalan bil,
Ama seni sevdiğime inan Ophelia.
Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dökme sanatım yok,
Ama çok, her şeyden çok seviyorum seni,
Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım.En kötüsü buydu.Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti ama ben düşündüğümü söylemeye kalktım.
- Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!
- Peki, sen ne görüyorsun bakalım?
- İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan.
"Daha çok anlat," dedim.
"Hoşuna gidiyor mu ?"
"Çok.
Elimden gelse,seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.
"Bu kadar yola nasıl benzin yetişiriz ?"
"Gider gibi yaparız."