Sekoya ağacının kabukları ateş geçirmezmiş,
sekoya ağacında yangınlar ağaçların içinde olup bitermiş.
Belki bilmek; ne kadar çok bilirsen o kadar çok soracağın için, aynı zamanda bildikçe bilmediğini fark ettiren bir dolaysız, direkt, doğrudan, cepheden çullanan bir acıydı.
Bu günlerde savaşlar böyle mi yapılıyor? Bu lanet olası tüfeklerle kahraman bir atlı, bir flütçünün uzaktan ateş etmesiyle ölebiliyor. Bu şövalyeliğin sonudur. Onurlu savaşçıların sonudur.
Sayfa 366 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Ne kadar çok bilirsen o kadar canın acır!
Keşke eskicilere verilseydi.
İnsan geçmişi nasıl tasfiye eder? Suçluluk, pişmanlıklar eski bir manto gibi birine verilemez ki."
Sayfa 68Kitabı okuyor
Her gece aynı rüyayı görüyorum; hapishaneleri, kaçma mücadelemi. Sanki bir tek bedenim kaçabildi, duygularım değil. Duygularım orada, geride kaldı; tıpkı hırsla söktüğün bir bitkinin sallanan kökleri gibi. Şiddetin hiçbir anlamı yoktur. Ve insanı özgürleştirmez.
Sayfa 68Kitabı okuyor
YAŞAMA AZMİ
"Hepsinden geriye bir bu söz kalacak:
Yaşadılar ve attılar zarlarını.
Oyundan çok şey kazanılacak,
Ama yitireceğiz zarların en hasını."
Sayfa 33 - İş Bankası Kültür Yayınları
kaçtım - çocuklarımı, yuvamı, hatta doğduğum ülkeyi geri de bırakarak. Ama uğruna savaştığım yaşama asla kavuşamadım. Kaçışım bana özgürlük getirmedi.
Sayfa 68Kitabı okuyor
Ben yaratıların ve hayallerin anası olmak istiyordum; sanatçıların, esin perilerinin, metreslerin anası.
Sayfa 67Kitabı okuyor