¶¶
Seninle öğrendim, zamanın
geçmeyen bir avuntu olduğunu.
Yol gitse de gidilmiyormuş uzaklara
Unutmak denilen çaresiz anahtarla
Kalakalmakmış bir başına!
¶¶
İnsana avuntu vermeyen bir şey düşünmek mümkün mü? Daha doğrusu, avuntudan nasibini almamış, avuntu içermeyen bir şey? Bilmenin bizzat kendisinin avuntu olması, bir çıkar yol olabilirdi..