Zeze yoksulluğun kokusunu çocukluğunda bir nebze olsun içine çekmiş olan herkesin içindeki çocukluktan bir kesit... Bir çok kez bende kendimi buldum satırlar arasında. Çocukken sahip olduğum bana mutluluk veren bana ait şeyler geldi aklıma. Örneğin çöpten bulup evcilik, yemekçilik oynadığım plastik atık kutular, benim zenginliklerim... Zeze'nin büyüleyici hayal dünyası... Her çocukta körelmeden önce var olan rengarenk dünya... Her çocuğun ilerde bir yetişkin olacağını, her kişinin dünyaya iyi veya kötü katkısının olacağını, dünya zincirinin halkaları olduğumuzu unutmayalım. Demem o ki; iyiliği de kötülüğü de yaratan bizleriz. Çocuklara değer verelim, onları sevgi ve şefkatimizden mahrum bırakmayalım. Bir bakış, bir gülüş, bir dokunuş bizim için değilse de bir çocuk için ne çok şey ifade edebileceğini hiç aklımızdan çıkarmayalım.
