İnsanız ya,
Huyumuz kurusun, başkalarına bakarken hep kendi pencerelerimizden bakarız.
Ben olsam öyle yapardım deriz,
Ben olsam hiç öyle yapmazdım deriz,
Onu yapardım, şunu yapardım, bunu yapardım deriz.
Deriz de deriz....
Ama azıcık aralayıp da karşımızda ki insanın penceresinden bakmayı akıl edemeyiz.
Acaba onun penceresinden bakınca dünya nasıl görünüyor,
Bu insan acaba nasıl hissediyor,
Bu insan acaba nasıl yaşıyor demeyiz.
Hemen suçlayacak bir yer ararız.
Sen bunu dedin, şunu demek istedin, öyle yaptın, böyle yaptın, böyle davrandın
Kolay tabi demi kendi pencerelerimizden bakmak kolay...