biz gitmemiz gereken en iyi yeri, gitmek istiyorum diye düşündüğümüz güzel yeri, kendimizi geliştireceğimiz yeri de az çok biliyoruz. iyi bir hayat yaşamak istiyoruz, doğru umut ve arzularımız da var. güvenebileceğimiz sağlam bir inanca sahip olmak için sabırsızlanıyoruz.
ama bir kızın tüm bunları yaşamında gerçekleştirebilmesi için ne kadar çaba harcaması gerekir acaba? babamızın, annemizin, ablamız ve abimizin de fikirleri var. yani, ailemizin üyeleri hayatımızın her suretinin bir parçası. tanıdıklarımız da var. ve arkadaşlarımız. sonra bizi her zaman büyük bir güçle çekip sürükleyen "dünya" var.
tüm bunları düşününce, kendi karakterimize sadık kalmak kolay değil.
kendileri iyi oldukları zaman bütün dünyanın da iyi olacağını zannederlerdi. üstelik hayat sürekli olarak onları düzeltmesine rağmen vazgeçmezlerdi bu aptalca iyimserliklerinden.