Yabancı, sadece yaşadığı çevreye yabancı değildi aynı zamanda kendisine de yabancıydı.
Albert Camus’nün ödüllü kült romanı olan Yabancı, bir ana karaktere sahip. Meursault. Fakat bu ana karakter oyların akışında müdahale edici bir yönü yok, çevresindeki insanlara eşlik eden bir karakter. Hatta öyle ki evlenme kararında veya arkadaş olma kararında bile karşı tarafın isteğine bırakıyor. Karakter “ikisi de bir” düşüncesine sahip. Bu nedenle henüz sevgilisi olduğundan emin olmadığı Marie’nin evlenme isteğini “sen istiyorsan evlenelim, benim için hiç fark etmiyor” şeklinde bir cevap veriyor.
Absürdizm’in kurucusu Camus, bu ana karakterde bir “absürtlük” yaparak karakteriyle Absürdizm’i çürütüyor, fakat aynı zamanda da Absürdizm’i doğruluyor. Aslında Camus’yü anlamak için öncelikle onun felsefesini bilmek gerekiyor yoksa bu şekilde ifade etmeye çalışmak çok zor. Öylese gelelim nasıl hem Absürdizm’i çürütüp hem de onu doğrulanabildiğine.
Öncelikle Absürdizm nedir? Bunu kısaca yazmak istiyorum.
“Absürdizm, herhangi bir yaratıcı olmadığından insanlığın evrende bir anlam bulmasına yönelik uğraşlarının boşa bir çaba olduğunu ve önünde sonunda bu anlam uğraşının başarısız olacağını söyleyen felsefi düşünce akımıdır.”
